donderdag 1 maart 2007

Luizenleven


Luizenleven
In eerste instantie denk ik bij deze titel aan onze 2 poezenbroertjes, Sushi en Tapa.
2 vreselijk verwende beestjes die nu al meer dan 1 jaar de scepter zwaaien hier in huis.
Ze mogen echt alles. Op tafel, in de luie stoel, in de badkamer, ja zelfs mee in bed en Tapa laat het zich graag welgevallen.
Elke avond kruipt hij mee onder het dekbed en vlijt zicht tussen ons in.
Maar dan staat hij voor een dilemma. Na een kwartier kan het beestje immers niet meer ademen onder het dekbed dus moet hij even lucht komen happen. Kwartiertje later is hij weer helemaal de oude. Hij piept stilletjes in mijn oor, ik til het dekbed omhoog en kruipt weer onder de wol want hij vindt het heerlijk.
Dit scenario herhaalt zich een paar keer per nacht, tot grote wanhoop van Kristoffel.

Sushi is dan weer een heel andere kat.
Die zien we 's nachts niet, geen idee waar hij trouwens uithangt, maar het is wel een ochtendkat. Met veel lawaai komt hij ergens tussen half 6 en half 8 (if we're lucky) de slaapkamer binnen en krast ons met zijn rauwe poezenstem - Joe Cocker zou er jaloers op zijn - toe, net zo lang tot we wakker zijn. Hij springt even op het bed om zijn broertje - die ondertussen weer onder het dekbed is gekropen - hard op zijn kop te timmeren tot die zijn veilig warm nest verlaat. Eens dat gebeurt stapt Sushi parmantig de slaapkamer weer uit. Hij gooit even zijn kop achterover en je ziet hem bijna denken, "voila, mission accomplished"


Maar in tweede instantie denk ik tegenwoordig ook wel eens aan mezelf.
Gisteren een culiniare wandeling georganiseerd voor een groep collega's van een groot bedrijf - weer niet koken s'avonds - en ze waren - ondanks het vreselijke noodweer - erg tevreden afgaande op hun interne memo naar de organisator:

> Van: ...
> Verzonden: woensdag 28 februari 2007 8:52
> Aan: ...
> Onderwerp: Caring day
>
> Beste .....
> We hebben gisteren terwijl het constant regenachtig was een perfecte caring day meegemaakt.
> Vanaan de koffie 'smorgens tot het pintje nadien was de sfeer optimaal mede te danken aan de goede organisatie vooraf en de perfecte begeleiding door de innemende Carolien.
> We hebben genoten van de rondleiding, het museum en de lunch in pas de deux.
> Bedankt voor de goede zorgen.
> ...


Toch leuk he?
De rest van de week doen we het rustig aan. Vandaag dagje thuis, morgen dagje naar mijn ouders in Hasselt, vrijdag een hele dag groepje begeleiden in Antwerpen en zaterdag met hen nog een haventochtje per boot. Life can be beautiful ...

Geen opmerkingen: