donderdag 19 april 2007

Antwaarpe gaaj zij gaai veur maj

We zijn een uurtje geleden de haven van Antwerpen binnengevaren. Beetje dubbel gevoel, joepie, kben weer thuis !!!
Maar kmoet zondagochtend nog naar Brussel tot en met dinsdag L

Gisteren was ik echt keikapot. Het vroege dagje Aalsmeer bloemenveiling gekoppeld aan late avonden en geen vrije tijd was er teveel aan. To top all of that hield de kok – die blijkbaar in de kajuit naast mij lag – een feestje. Het was gelukkig gauw over toen ik even stevig op de muur klopte.

Dan werd ik een paar uur later wakker van een harde bots, gevolgd door een enorme knal. We zaten ergens op, zeker weten. Ik deed mijn ogen half open, keek niet op de klok en wachtte 5 minuten op het alarmsignaal, denkend aan wat ik in de rapte zou meenemen. Tas met portemonnee en laptop, bodywarmer en toilettas.
Na 5 minuten nog niks gehoord te hebben, viel ik weer in slaap. Later bleek dat de River Harmony, ook een GC schip, snachts om half 4 tegen ons aan was gevaren. Gelukkig zonder schade.

Gisteren dan de Keukenhof. Super!!! Echt heel erg mooi. Het is nog steeds prachtig weer, elke dag, en dat helpt.
We zaten vroeg op de bus, en tegen 10h15 aan de ingang. We hadden 5 elektrische karretjes besteld voor diegenen die het minst goed konden lopen, en ik geraakte er maar met moeite vanaf.
Zei iemand me later dat ik ze heel de tijd had aangekondigd als “electric chair” ipv “electric cart”. Een “electric chair” is iets anders, dan kom je nooit meer uit ;)

Ik begreep plots het gebrek aan enthousiasme.
Dewi en Arjan, die de Keukenhof op hun duimpje kennen, gingen wat “chillen”, ik liep weer als een kind in een snoepwinkel rond, fotootjes maken, met de mensen kletsen, … gezellig.

Op weg terug naar het schip langs wat tulpenvelden gereden, geweldig!! Hele leuke scènes toen Clayton – de 21-jarige – tussen de tulpen ging liggen en iedereen hem nadeed.

Op naar Schoonhoven waar wij een info stroll moesten houden, Dewi en ik. Ik was er nog nooit geweest dus lulde er maar wat op los. En voor de zoveelste keer deden de “Jewish princesses” weer lastig.
Ik heb in mijn groep een stelletje joodse tantes waar je niet goed van wordt. Zagen zeuren, lastig doen, … om gek van te worden. Ina (aina), valt nog mee. Gloria – een oudere versie van Barbra Steisand, is nog net te doen, maar Dorothy – oud grijs muisje met enorme kin en oversized zonnebril - en vooral Susan – bijna kalende hobbit met grote bril, snor en make up tot in der haar – is verschrikkelijk!!!
Ik heb er een engelengeduld mee, maar soms gaan ze echt over de schreef. “I am so upset, I hold you personally accountable, you ruined my day. You didn’t tell us we have to pay for the toilet” (toch wel) of “don’t start talking there till we’re there, that’s very rude of you” (loop dan wat sneller, -zelfs de 80 plussers zijn sneller). Ze kan niet goed lopen, en was woest dat ze niet meek on naar de red light district in Amsterdam. Ze vond dat we dan maar helemaal niet moesten gaan, heeft een taxi genomen, en een hele dag niet tegen ons gesproken, heerlijk!!
Ik heb besloten me er niks meer van aan te trekken, en de tip van hun te vergeten, dat wordt toch niks.

Vandaag ook weer spannend; Eerst naar Kinderdijk, nog nooit geweest, moest weer gidsen. Eerst er op 2 minuten met Arjan door om half 9, dan met mijn groep.

Workshop over windmolens, dan een bezoek aan de molen zelf, dan een boottochtje, en dit alles op anderhalf uur.
Het is gelukt, net, en er was nog tijd voor foto’s. Van de Bjarkes bijvoorbeeld, 54 jaar getrouwd, 26ste cruise, en ondertussen hebben ze me alletwee al 3 keer het verhaal verteld van hun mooiste cruise ooit. Dat is dus 6 keer in totaal. En ikke maar knikken en lachen.

Even terug aan boord, een uurtje later voor een optional tour naar Gouda, Dewi en ik. Zelfde verhaal, nog nooit geweest, en gidsen, ik doe niet anders meer.
Ik spendeer redelijk wat tijd met Meta en Markus Meckstroth uit Connecticut. Tof stel, net gepensioneerd. Hebben altijd les gegeven, brede interesse en zijn zo erg tegen Bush. Het heeft hun tot nu gekost om gelijkdenkenden te vinden. Ik was gewaarschuwd, veel republikeinen aan bord, ik praat niet over politiek.
Wel over het bloedbad in Virginia natuurlijk, wat griezelig toch weer. Heb er niets van gezien, maar de kranten staan vol.

Het lastigste vond ik de buscommentary, maar bij nader inzien valt dat super mee. Je praat best over wat je ziet, alleen op de snelweg is het wat lastig, weinig te zien, maar het zijn net kinderen. Ik liet ze de Belgische nummerborden tellen, stom he? Maar het werkte.

Grappig verhaal van de dag: Arjan, als lead PD heeft een luxe kajuit met balkon. Als we ons al eens willen verstoppen voor de passagiers, gaan we daar heen om te bespreken.
Het stinkt daar enorm. Een stontlucht, gemaskeerd door een ander luchtje wat op WC verfrisser leek. Bleek zijn after shave te zijn die hij rijkelijk had rondgespoten, tegen de andere overheersende geur.
Hij is er net achter gekomen dat net naast zijn kajuit alle afval wordt geloosd, keuken en sanitair, en dat naast een luxe cabine ;)




3 opmerkingen:

Anoniem zei

Liefste,

Ik denk dat ik je nog nooit zo moe geweten heb :(
Gelukkig ben je gelukkig :)

Het is inderdaad het eerste rijdende model 'Electric Chair' dat ik op de foto's mocht bewonderen, verrrry funny.

Enfin, tis goe geweest, kom naar huis of ik kom u halen ;)

April 21 7:45 PM

Anoniem zei

Ik ben net bijgelezen. Als ik dit allemaal lees dan moet je toch kapot zijn 's avonds. Het lijkt net werken. Het lijkt me de eerste keer wel erg spannend om steeds ter plekke een verhaal te verzinnen maar het gaat je goed af geloof ik.
Ik schaam me rot, ik ben nog nooit in de keukenhof geweest en dat zal er ook niet meer van komen denk ik. Dus,... bedankt voor de foto's
April 20 10:03 PM

Anoniem zei

Ik schrik niet van lastige Jodinnen. Een van mijn eerst vrienden in België was Miel. Hij werkte voor wasserij Goossens. Bij de Jodinnen was het altijd een verbaal gevecht, gekoppeld aan dreigementen wederzijds om de was 1,2- of 3 hoog naar boven te dragen, waarbij de grootte van de fooi onderaan de trap werd vastgelegd. Anders kon hij er naar fluiten. Miel kon ze wel schieten ! (figuurlijk dan, want je wordt direct voor racist uitgemaakt) Nee, "The Chosen" zijn echt niet altijd te verkiezen.
Verder artikel over Disneyland. Amerikanen lastige klanten, Japanners de besten ( klagen nooit) Hollanders vallen mee (gezien hun reputatie zeker) Over de Russen geen nieuws.
April 20 4:49 PM