Oh what a night

Gisteren gingen we voor het eerst met heel de hoop dineren in de Rainbow Grill.
De meisjes en ik namen een taxi en kwamen als eerste aan (handig wanneer je niet hoeft te parkeren)
Er kwam een man naar ons toe die vroeg of we bij de Marilyn groep hoorden. How did he guess hihi.
Die man bleek Joshua Greene te zijn, de zoon van Milton Greene, Marilyns bekendste fotograaf, businesspartner (met hem richtte ze als eerste vrouw een eigen productiebedrijf op Marilyn Monroe Productions), en lover (voor een tijdje).

De meisjes werden wild.
Joshua vond het natuurlijk super, al die aandacht, en kwam aan onze tafel zitten.
Ik keek om me heen. De anderen waren toch van een andere wereld leek het wel, en even vroeg ik me af waarin ik in godsnaam verzeild was geraakt.
Later bleken Melinda, Rachelle en Bonnie precies hetzelfde gedacht te hebben.
Na het eten ging iedereen terug naar het hotel en Joshua stelde voor nog iets te gaan drinken in de bar van het Roosevelt hotel.
Eerst nam hij ons mee naar de “haunted mirror”, een spiegel waarin soms de geest van Marilyn Monroe verschijnt (alhoewel het de laatste 20 jaar niet meer is gebeurd)
Dan gingen we naar de bar. Bonnie en Rachelle trakteerde Joshua op een J&B on the rocks en namen er zelf ook 1. Melinda bestelde een wodka en ik een glaasje rode wijn. De wodka raspberry was 11 dollar, de rode wijn 16!!! Slik!
Bonnie ging nog 2 keer 3 J&B´s halen, ik paste, en toen de bar ging sluiten, verkasten we via Grauman´s Chinese theatre naar het Renaissance hotel. Ha, hier was het glas rode wijn 2x zo vol, en aan de helft van de prijs.
De 3 meisjes gingen weer aan de wodka.
Joshua´s verhalen waren super. Toffe vent, en hij had er zelf ook lol in.
We zouden de volgende dag om 9 uur met onze Mustang Convertible naar San Diego rijden. Joshua raadde het af. Het is in de spits gemakkelijk 3 tot 4 uur, per rit. Hij stelde voor om om 4 uur te vertrekken, en we gingen even mee met het idee. Rachelle en hij naar de car rental maar die ging pas om 8h open. Jammer.
We gingen tegen 1 uur naar ons hotel. De avond had een verschillend effect op ons allemaal. Bonnie viel meteen bewusteloos op het bed neer, Melinda ging rustig slapen en Rachelle en ik gingen nog wat wandelen tot we om 2 uur uit de shopping mall werden gegooid want die ging dicht.
Een bewogen avond.


Carolien, Rachelle, Bonnie, Melinda