maandag 14 juli 2008

Another birthday

Gisterenavond hadden we een 2de jarige, weer uit mijn groep. Jon Spalsbury werd 65. Met de fiasco van de eerste jarige nog vers in mijn geheugen, besloot ik me dit keer goed voor te bereiden.
Ik was al een tijd de naambadges aan het bestuderen, alleen jammer dat veel passagiers hem niet dragen, en was ervan overtuigd dat ik Jon had gevonden. Voor de zekerheid nog even zijn geboortedatum checken ... Hmm hij zag er nog erg jong uit voor zijn 65.
De volgende ochtend wachtte ik tot ik hem zag. Ik liep op hem en zijn vrouw toe en riep “happy birthday”. Ik zag een reuzengroot vraagteken in zijn ogen. “It’s not my birthday today”
Oh nee, not again dacht ik. Gelukkig had ik de taart nog niet bij. En ik had nog tot de avond om de juiste jarige te vinden. Ik vond hem redelijk snel, maar het was niet nodig geweest.
Vanaf de eerste ‘Happy birthday’ tonen van Stevie Wonder veerde zijn vrouw omhoog en begon wilde armbewegingen te maken in de richting van haar man. De zaal lag dubbel.
Hoe de man heet die ik eerst feliciteerde weet ik tot op heden nog steeds niet.

Geen opmerkingen: