Kanaalboottochtje, wandelingetje door Gassan Diamonds, we hadden niet veel hoop, het zijn goedkope klanten, busritje naar het Museumplein, anderhalf uurtje vrije tijd en dan een vrije middag. Ware het niet dat het al een paar dagen minder goed ging met Mert. Hij was er niet echt met zijn gedachten bij, lichte burn out vrees ik, en liet af en toe wat steekjes vallen. Het was nooit erg, Armin en ik vingen het steeds op, maar echt heppie waren we er niet mee, hij krijgt daarenboven flink wat meer geld dan wij als lead PD, maar wij deden het meeste werk. Armin had trouwens ontslag gegeven, en dit was zijn laatste cruise was, het was hem allemaal Pupsegal, en de last viel vooral op mijn schouders.
In de kanaalboot maakten we een inventaris van wie naar het Rijksmuseum en wie naar Van Gogh wilde, ik smste het door naar Mert, 40 Van Gogh en 15 Rijks. In totaal hadden we bijna 80 man voor Van Gogh en ongever 40 voor Rijks. Armin kocht de tickets nadat Mert de aantallen had doorgegeven. Helaas had Mert de aantallen omgewisseld. De Van Gogh mensen liepen met mij naar het museum en pas daar merkte ik dat ik er een hoop niet kon binnen laten. Ze moesten bijna 20 minuten op Mert wachte die tickets bijkocht, en waren woest, de zeikerds, leuk was anders ...
Mijn pasagiers zijn schatjes, ook wel redelijk zelfstandig, die van Armin en Mert zijn soms wel erg.
Kwam er een oude tante naar onze desk, ik heb iets gezien bij Gassan Diamonds dat ik toch wel wil kopen, kan iemand dat gaan halen voor me? Voorzichtig polsend naar wat het was, bleek het de moeite te zijn om een private driver te laten komen, dat ziet er dus goed uit ...
Later bleek ze 100 dollar kwijt te zijn (die ze daarna weer terugvond in haar portemonnaie), zei ze dat ze haar eigen juwelen bij Gassan had laten iggen (lagen gewoon in haar kajuit), had ze nooit een rekening gekregen (die zat in het doosje met haar robijnen hanger met diamanten), ... daar hadden de jongens hun handen vol mee.
We hebben nog een Alzheimertje aan boord, loopt er een beetje als een plant bij, terwijl zijn vrouw vreemde verhalen over hem vertelt waar hij gewoon bij zit. Licht aan, maar niemand thuis.
De rest van de dag verliep redelijk rustig; we maakten nog een foto voor alle passagiers met ons 3, de kapitein en onze hotel manager,
ik bereidde de post trip voor, 4 dagen Brussel met 24 mensen, en ging 3 glazen witte wijn met Susanna later, die me zou vervangen op de cruise terug richting Wenen, naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten