dinsdag 6 maart 2012

Trots op mijn multiculturele stad

Onze bovenburen forensen tussen Bombay en Antwerpen. Ze hebben onuitspreekbare namen (laat staan de spelling ervan) dus ik noem ze hierna zeer onpersoonlijk doch goed bedoeld ‘hij of hem’ en ‘zij of haar’. Vorige zomer heb ik haar voor het eerst ontmoet en sinds een paar weken zijn ze terug in het land.

Hij werkt in de diamanthandel als afgevaardigde van een Indisch bedrijf en zij zorgt thuis voor hun (hyperactief) zoontje van 2,5.
Gisterenavond waren we bij hen uitgenodigd om er een hapje te eten. Ik had een doosje Antwerpse Handjes voor ze bij, een typische locale specialiteit, en symbool voor vriendelijkheid en gastvrijheid.

Eén van de eerste dingen die ze tegen me zei was dat ze Jain waren. Lap, daar stond ik met mijn handjes. Aanhangers van het Jainisme volgen een zeer strenge voedingsleer.

Zij beschouwen leven als heilig en zullen dat leven nooit in de weg staan, belemmeren of stoppen. Het gaat verder dan vegetarisch eten. Naast het niet eten van vlees, vis, en gevogelte, eten zij bijvoorbeeld ook geen wortelgroenten omdat je bij het uittrekken van de knol, plant, wortel belemmert dat de plant verder groeit. In principe eten zij enkel fruit en groenten dat van de bomen valt.
Gelukkig mogen zuivelproducten wel en kregen we een (zeer pikante) schotel met kaas, erwtjes, tomaat en veel kruiden op een soort van pannekoek. Met limonade of water.
Als dessert was er ijs, maar mijn koekjes kreeg ik terug. Die worden gemaakt van onder meer eieren, en dat is taboe.

We hadden een boeiend gesprek over Antwerpen, Bombay, diamant, Jainisme en toen we laat in de avond terug naar huis - een verdieping lager - afdaalden, hadden we weer veel bijgeleerd.


Vanmorgen wandelden we door het Stadspark richting Centraal station voor een bezoekje aan de zoo. Ik had onlangs een jaarabonnement gekocht, dus nu gaan we wanneer we maar willen, al is het maar voor een uurtje.
De kortste weg is los door de diamantwijk, en ter hoogte van het AWDC (Antwerp World Diamant Centre) stond een partytent.


Een hoop vrijwilligers deelden lekkere zoete koeken uit, en koffie, ter gelegenheid van Poerim.

Poerim is een Joodse feestdag waarop herdacht wordt dat Koningin Esther een complot om Joden in het oude Perzië te vermoorden kon verijdelen. Dit wordt jaarlijks gevierd met een feestmaal. Iedere passant in de Hoveniersstraat kreeg Haman’s oren, een zoete driehoekige koek gevuld met pruimen of chocolade, of het nu een Indische diamanthandelaar was, een camioneur die goederen kwam leveren, een postbode of een groepje toeristen.


De traktatie werd verzorgd door het AWDC dat vier keer per jaar een bepaald religieus feest in de kijker zet, telkens van een andere gemeenschap of cultuur die we hier rijk zijn.

De 4 feesten zijn respectievelijk Katholiek, Joods, Moslim en Hindoe. Op 9 januari werd worstenbrood uitgedeeld ter gelegenheid van Verloren Maandag, vandaag de Haman’s oren ter gelegenheid van Poerim, in augustus is het tijd voor Eid ul-Fitr of het Suikerfeest en in november vieren we Diwali of het Feest van het Licht.
En dat allemaal in mijn stad.

Mensen vragen me wel eens, "Waarom ga je niet vaker op reis?" en dan antwoord ik "Waarom?"

Van uw wijkreporter Carolien Krijnen voor GVA.be


Hieronder de flyer die AWDC uitdeelde vandaag, en die het perfect verwoordt:

Geen opmerkingen: