donderdag 18 augustus 2016

België - Nederland. Principe, gewoonte of gemakzucht?

Het is eigenlijk wel handig, de Nederlandse nationaliteit hebben en in Antwerpen wonen.
Zeker in mn job als stadsgids waar Nederlandse klanten het wel prettig vinden om door een landgenoot te worden rondgeleid, en Belgische klanten blij zijn met zo'n slimme gids die België boven Nederland heeft gekozen.

Heel handig ook bij sportwedstrijden. Ik supporter voor beiden, en heb dus twee keer zoveel kans om te winnen.
Zo heb ik uiteraard als Belg deelgenomen aan het EK 2016. En heb ik deze week de hockeywedstrijd België - Nederland op de Olympische Spelen in Rio gewonnen, ik kon immers niet verliezen.
Ja het heeft veel voordelen.

Dat ik om de vijf jaar een halve dag moet doorbrengen op het Consulaat der Nederlanden langs de Singel om mijn Nederlands paspoort te laten vernieuwen, pak ik er graag bij.
Met een 'Dag Allemaal' in mn handen kijkend naar mijn kleurrijke en vaak zeer aanwezige vaderlandgenoten vliegen de uren voorbij en af en toe knik ik begripvol hoofdschuddend en oogrollend naar mijn geboortelandgenoten voor de vele asjemenou's en harde G's in de wachtruimte.

Maar ojee, het Consulaat der Nederlanden heeft een tijd terug de deuren gesloten in Antwerpen. Definitief.
En gisteren vertelde een geboortelandgenoot en tevens vaderlandgenoot mij zijn horrorstory van niet meer één halve dag te verliezen op het Nederlands Consulaat in Antwerpen, maar een hele dag, inclusief reistijd naar een Nederlands grensstadje voor de administratieve rompslomp.
(De mogelijke steden waar een Nederlander die in het buitenland een paspoort kan gaan halen zijn: Bergeijk, Bergen op Zoom, Breda, Den Haag, Echt-Susteren, Enschede, Maastricht, Montferland, Oldambt, Sluis en Venlo.)

Ik herinner me een dag, heel heel lang geleden waar ik op de dienst Burgerlijke stand in Berchem ging informeren of het voor mij, inwoonster van Berchem, mogelijk zou zijn om op het Schoon Verdiep in Antwerpen te trouwen.
De ambtenaar vroeg mijn identiteitskaart, keek daar aandachtig naar en zei:
"Juffra' da's een probleem want gij zijt nen Ollander.
Gij moet eerst een bewijs van nationaliteit gaan halen bij uw ambassade, en een bewijs da ge nog ni getrouwd zij.
Die documenten kosten 60€."
Ik dacht even na en vroeg:
"Als Belg moet ik die documenten ni hebben?
Wa kost het om Belg te worden?"
Hij tokkelde op zijn klavier, drukte een papier af, en schoof het onder mijn neus.
"7,5€ jufra'. Ier tiekenen en dan zijde gij Belg"
Ik dacht even na.
"Maar mijnheer, stel dat ik morgen wakker word, en bij mezelf denk, 'Nee, ik blijf liever Nederlander'"?
Hij bekeek me alsof alsof ik een heel vies woord had gezegd
"Neeje juffra', zoë gaat da ni hè. Eens nen Belg, altijd nen Belg."
"Dan ga ik er nog efkes over nadenken"
zei ik, en nam het papier mee naar huis.

Ik ben het formulier nooit terug gaan indienen, en ben dus 'Ollander' gebleven.
Maar nu twijfel ik. Wat zal ik doen?

Mijn paspoort is nog geldig tot januari 2019 ...

2 opmerkingen:

Paul Cobbaut zei

Belg worden, vervolgens trouwen met een Nederlander, dan heb je een dubbele nationaliteit.

https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/nederlandse-nationaliteit/inhoud/dubbele-nationaliteit

Carolien zei

Goed plan, ware het niet dat mijn lief nen echten Belg is :)
En het lost volgens mij het paspoortvernieuwprobleem niet op ...
Groetjes,!